Wykrywanie przecieków

Nasze metody to:

Metoda potencjału pola (metoda Leopoma)

Metoda potencjału pola jest to elektryczny system pomiaru nieszczelności pokryć dachowych. Metoda ta  służy do diagnostyki  dachów płaskich, z wyjątkiem dachów na membranie EPDM. Jest ona w szczególności stosowana w przypadku dachów zielonych, odwróconych, balastowych, gdyż pozwala na odnalezienie dokładnego miejsca nieszczelności, bez usuwania warstw znajdujących się na hydroizolacji budynku.

Metoda elektryczna na sucho przy użyciu przenośnego generatora prądu

Metoda elektryczna przy użyciu przenośnego generatora prądu należy do najbardziej zawansowanej techniki pomiaru nieszczelności pokrycia dachu. Ta technika pomiarowa jest szeroko stosowana przez wiele lat w przemyśle petrochemiczny, lotniczym, budowlanym, instalacyjnym oraz tworzyw sztucznych.

Podczas prowadzenia badań powierzchnia dachu musi być sucha. Uwzględniając grubość hydroizolacji obliczamy prawidłowe napięcie pomiarowe. Napięcie w czasie prowadzenia próby należy odpowiednio regulować w zależności od miejsca prowadzenia badania aby materiał nie uległ uszkodzeniu.

Lokalizacja uszkodzenia membrany odbywa się za pomocą elektrody z brązu z luminoforem lub specjalnej rolki do gładkich powierzchni. Metoda związana jest z wytrzymałością dielektryczną tzn. natężenia jednorodnego pola elektrycznego, przy której następuje przebicie dielektryka, po przekroczeniu tej wartości dielektryk zaczyna przewodzić. Przekroczenie najczęściej powoduje zniszczenie materiału na skutek przegrzania dlatego ważne jest odpowiednie ustawienie wartości napięcia pomiarowego.

Metoda konduktometryczna

Jest to jedna z najłatwiejszych metod pomiaru wilgotności materiałów. W procedurze tej wykorzystuje się zmiany konduktancji materiałów razem ze zmianą ich wilgotności. Metoda ta umożliwia pomiar wilgotności w dowolnym punkcie. Jedynym jej minusem jest to, że wymaga uszkodzenia warstwy materiału poprzez przebicie przez sondy pomiarowe w postaci szpilki pokrycia dachowego w określonym punkcie i z tego względu jest rzadko wykorzystywana.Metoda dymowa

Może być ona również wykorzystywana jako samodzielna do wykrywania nieszczelności pokryć dachowych, zarówno nowych jak i starych dachów płaskich.

Pod powierzchnię pokrycia dachowego wtłacza się gaz składający się z 95 % z azotu i 5 % wodoru, tzw. gaz znacznikowy. Jest to gaz o małej gęstości, który w miejscach potencjalnej nieszczelności pokrycia dachowego przechodzi w górę wskazując optycznie te miejsca. Co więcej miejsca przecieku możemy określić szczegółowo detektorem gazu. Używany dym nie stanowi zagrożenia dla zdrowia ludzi, ponieważ składa się on z mgiełki wodnej, jest całkowicie nietoksyczny i bezwonny.

Przewagą tej metody jest prostota i szybkość wykrycia miejsc nieszczelności wszystkich rodzajów pokryć dachowych na dachach płaskich. Natomiast wadą tej metody jest brak możliwości określenia wielkości i zakresu zawilgocenia izolacji dachowych.

Metoda próżniowa 

Badanie szczelności za pomocą ramek próżniowych jest wyjątkowo przydatne, kiedy chcemy zbadać dane połączenie hydroizolacji w szybki i skuteczny sposób. Szereg rodzajów przyssawek pozwala na badanie różnych rodzajów spoin, jednak ich wielkość ogranicza powierzchnie kontrolowane. Metoda próżniowa zalecana jest do sprawdzenia trudnych złącz membrany – połączenia typu „T” i „krzyżowych”.